Jak dla mnie trochę banalny, ale sam pomysł ciekawy. Można by i u nas coś takiego opatentować, tylko kto chciałby grzęznąć w sentymentach. Jednak nie zmienia to faktu, że fabuła tego filmu jest naiwna i do bólu przewidywalna, Chyba nigdy nie polubię francuskich filmów....

Ja akurat kocham francuskie kino, więc pewnie nie jestem do końca obiektywna

Ja też francuskie kino uwielbiam i dziwę się ,że tylko siódemkę dałaś :)
Ja dałem 8 ,a gdyby nie zakończenie czyli nieprawdopodobna volta Marianne/Ardant to dałbym 9.Taki był scenariusz więc mogę się zżymać,ale do takiej jędzy bym nie wrócił nawet jakby wyglądała jak Brigitte Bardpt w latach 60tych i serce miała jak Matka Teresa trochę później :) Fajna bajeczka z błyskotliwymi dialogami i nieziemskim scenariuszem. Ukłony.

Nie do końca wiadomo, czy on do niej wrócił. W tej ostatniej rozmowie w barze padło tylko niezobowiązujące "Jasne" na pytanie: "Zadzwoni pan?", a wcześniej przez całą tę rozmowę raczej trzymał dystans i to było widac i słychać. Więc o ile nasz myślowy schemat podpowiada nam "Wróci do niej", o tyle nie jest to wcale oczywiste.
PS. Swoją drogą masz rację, ja też bym taką divę z przerośniętym ego olał.

Niestety ,ale wygląda na to,że dalej kochał tą zołzę.Nie rozumiem,ale kamieniem nie rzucę :) Nie pojmuję jak można nie lubić francuskich filmów.Jasne,że nie wszystkie są dobre.Może źle trafiałeś z doborem repertuaru ? Nieważne,gusta bywają różniste ...

"Nie lubię francuskich filmów" brzmi trochę jak pretensjonalne uogólnienie, ale tak w rzeczy samej jest. Widziałem ich już sporo, ale.... No włąśnie, nie potrafię chyba ująć, co mnie w nich irytuje. Może ich poczucie humoru, może pewna maniera. A przecież kino europejskie bardzo lubię, powstaje tutaj wiele filmów przemawiających do mojego sposobu postrzegania świata, do mojej estetyki i wrażliwości. Z pewnością więcej niż te zza oceanu, choć ich też nie skreślam, bo i tam zdarzają się perełki, rzadko jednak mainstreamowe. Widziałem też sporo filmów w koprodukcji francuskiej, często niskobudżetowych, ale bardzo dobrych. Możesz miec rację z tym, że nie trafiłem na "te" filmy, aczkolwiek mało prawdopodobne, bo widzialem ich wiele. I w zestawieniu z kinem skandynawskim, hiszpańskim czy bałkańskim dla mnie wypadają blado. Ale tak jak piszesz: gusta bywają różne.

Nie wrócił. Ostatnia scena, kiedy patrzy na inny stolik, i wydaje mu się, że siedzi tam młoda "wersja" żony. On pragnął wrócić do żony, ale tej z lat 70, a nie do ten obecnej.

U nas przecież jest podobny film,tylko że o wiele lepszy,pt.Ile waży koń trojański.Ten niestety jest nudny i mdły.Pomysł na fabułę bardzo dobry,ale to wykonanie strasznie sztuczne.Wszystkie sceny z lat 70tych odegrane na hali filmowej.Czułem się jakbym oglądał teatr tv,a nie film.Do tego te słuchawki irytujące w uszach głównych bohaterów i ciągłe chrzanienie co muszą mówić żeby było jak dawniej przez obserwujących ich scenarzystów,pajaców.Niestety bardzo się zawiodłem,liczyłem że będzie to super film,jak ten co już prędzej wymieniłem,lub choćby inny,Amerykański pt,Jutro będzie futro,który bardzo przyjemnie się oglądało.A tu niestety francuska klapa.Daje jedynie 4 za dobry pomysł na film.